امروز : پنج شنبه, ۹ حمل , ۱۴۰۳ - 19 رمضان 1445
- وزیردفاع پاکستان:افغانستان منبع تروریسم علیه پاکستان است
- سفر ایالیا کازکوف معاون راه آهن روسیه به افغانستان
- در تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه چهارده هزار کودک شهید شدند
- کشته و زخمی شدن ۵ جنگجوی طالب در کابل توسط جبهه مقاومت
- دیدار سفیر ناروی در افغانستان با معاون سیاسی گروه طالبان
- افتتاح یک کتابخانه عمومی در پکتیا
- پسر حکمتیار:رفتار طالبان با پدرم نفرت انگیز بود
- فارغ شدن ۱۳۰ زندانی از دورههای سوادآموزی و تلاوت قرآن کریم در هرات
- هزینه سفر حج برای شیعیان ۵۰ دالر بیشتر از دیگران
- یونیسف:در سه ماه اخیر ۲۹ نفر بر اثر ابتلا به بیماری سرخکان جان باختهاند
داستان پسر فقیری که قهرمان مبارزات آزاد شد
فواد، زمانی که در پنج سالهگی با خانوادهاش وارد ولایت بغلان شد و شروع به درس خواندن کرد، و بعدش دانشجوی حقوق علوم سیاسی دانشگاه حکیم سنایی شد، هیچ تصوری نداشت که روزی در قفس حرفهای ورزشهای رزمی برزمد.
احمدفواد آریا ۳۴ سال دارد. او ۲۹ سال پیش در یکی از روزهای گرم بهار، ولسوالی غوربند ولایت پروان را با خانواده ترک کرد. پدر و مادر فواد همراه با شش برادر و چهار خواهرش از فقر فرار کرده بودند تا در یک ولایت ناآشنا زندهگی جدیدی را شروع کنند.
او در مکان جدید در هفت سالهگی به لیسه کهنهمسجد رفت. خانواده همیشه در تحصیلات تشویقش میکرد، اما از مهارتهای ویژهی فواد بیخبر بودند. فواد به استعداد ورزشیاش باور داشت و میخواست ورزشی که میکند تنها ورزش معمولی نباشد.
فواد با وجود مشکلات مالیای که دچار خانوادهاش بود، درس خواند، در نزدیک خانه خوراکهفروشی کرد و ورزش را هم ادامه داد. از تکواندو شروع کرد، بعد کانگفو و تا آشی هارا کاراته رسید. بعد از پنج سال تمرین در آشی هارا کارته در سال ۲۰۱۱ او قهرمان در سطح ملی شد. این هم برای فواد کافی نبود و بعد از یک وقفه ورزشی، فواد خواست ورزشی را شروع کند که بتواند قهرمان افغانستان در بیرون از کشور شود.
فواد از آن به بعد شروع به مبارزات آزاد کرد.
او نه مربی داشت و نه راهنما؛ خودش تمرین میکرد. با تلاش و پشت کاری که داشت در سال ۲۰۱۵ اولین مسابقه حرفهایاش در شهر دهلی با حریف هندیاش برگزار شد. فواد در این مسابقه برنده شد و با این پیروزی تنها دل هوادارانش را به دست نیاورد بلکه دل تمام خانواده را هم به دست آورد و برای کشورش هم افتخار کسب کرد. خانوادهای که نمیدانستند واقعاً این ورزش، فواد را به جایی میرساند یا نی.
در عین حال فواد به درسهایش هم ادامه داد و دانشجوی دانشگاه حکیم سنایی در رشتهی حقوق و علوم سیاسی شد. درسش تا حالا ادامه دارد.
در سالهای ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به مسابقات بینالمللیاش ادامه داد و در همه پیروز شد.
در سال ۲۰۱۹، قبل از مسابقه با حریف بلاروسی، کمر فواد صدمه دید و نتوانست در این مسابقه شرکت کند.
امسال، فواد سفری به روسیه داشت، سفری که چند سال قبل برایش غیر قابل تصور بود. در این مسابقه با مشت آکن ناک حریفش را ضربه فنی کرد و توانست که پنج رکورد حرفهی مبارزات آزاد را به نام خود و کشورش ثبت کند.
اما از این که شبکه ارتباطات در میان مسوولان و مقامات نداشت، استقبال چندانی از او در داخل کشور نشد.
این روزها که شیوع کرونا روال عادی زندهگی را در بسیاری از جاها مختل کرده، فواد دوباره فقر را تجربه میکند، نبود مسابقات آزاد برای فواد نبود درآمد است.
او قرار بود برای سه ماه به روسیه برود تا به تمرینهایش ادامه بدهد. او اما باز هم ناامید نیست.
فواد میگوید: «بعد از ویروس کرونا دوباره آمادهتر از قبل وارد میدانهای بزرگ بینالمللی خواهم شد و افتخارهای چشمگیری را به کشور عزیزم کسب خواهم کرد.»
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا دروغ باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.