قند جويی پند جويی ای جناب!
هر چه می جويی بجو
فارسی گويی، دری گويی ورا
هر چه می گويی بگو

امروز، سومین سالروز درگذشت مومن قناعت(۲۰۱۸ – ۱۹۳۲) شاعر، ادیب و داستان نویس معروف و شهیر تاجیکستان است. او سه سال پیش در هژدهم ماه می در شهر دو شنبه پایتخت تاجیکستان درگذشت.

مومن قناعت شاعر بلند آوازۀ تاجیکستان بود و نخستین دفتر شعر او به نام “شراره” در ۱۹۶۰ به چاپ رسید. پس از آن، آثار بیشتری از این شاعر نامدار در شعر و داستان انتشار یافت. “تاجیکستان – اسم من”، “سروش و استالین گراد”، “حماسه داد”، “مسعود نامه” و داستان “گهواره سینا” معروفترین آثار وی بود.
شعر “به هواداران زبان فارسی تاجیکی” از اشعار معروف مومن قناعت است که در دوران حیات شوروی سرود و مورد توجه بسیاری در حوزۀ زبان و تمدن فرهنگ فارسی – دری واقع شد:

قند جويی پند جويی ای جناب!
هر چه می جويی بجو
بی کران بحريست گوهر بی حساب
هر چه می جويی بجو
فارسی گويی، دری گويی ورا
هر چه می گويی بگو
لفظ شعر و دلبری گويی ورا
هر چه می گويی بگو
بهر من تنها زبان مادريست
هر چه شير مادرست
بهر او تشبيه ديگر نيست نيست
چونکه مهر مادرست
زين سبب چون شوخی های دلبران
دوست می دارم ورا
چون نوازش های گرم مادران
دوست می دارم ورا