امروز : جمعه, ۱۰ حمل , ۱۴۰۳ - 20 رمضان 1445
- رونق بازار تسبیحسازی در هرات
- توافقات جدید اقتصادی و بازرگانی طالبان با پاکستان
- چگونه تبدیل شدن تاجیکستان به صادرکننده تروریست
- بازداشت یک مولوی به اتهام ارتباط با داعش از سوی طالبان در ولایت کنر
- کاردار سفارت پاکستان اعلام کرد سفر هیئت کشورش به کابل موفق بود و توافقاتی به دست آمد
- بسیرو دیومای فایه: ده روز پس از آزادی از زندان رئیس جمهور سنگال شد
- مایکل مککال: دولت بایدن باید برای آزادی رایان کوربت اقدام فوری انجام دهد
- انستیتیوت مطالعات استرالیا:ادعای نابودسازی داعش از سوی طالبان نادرست است
- امارت اسلامی ادعای وزیر دفاع پاکستان را ردکرد
- بیش از دوازده هزار نفر در شش ماه دوم سال ۱۴۰۲ بازداشت شدهاند
دمیتری میدویدیف: امریکا بعد از انتخابات سال ۲۰۲۰
ما عادت کرده ایم معتقد به این باشیم که بزرگترین اقتصادها تأثیرات فراوانی را بر توسعۀ سیاسی و اجتماعی سایر کشور ها میگذارد. بحران هایی که گه گاهی در این کشورها جریان دارند، اقتصاد جهانی و به شکل زنجیره یی، اقتصاد های منطقوی و ملی، سیستم های سیاسی دولت های وابسته به این تأثیر را تحت شعاع قرار میدهند. ولی در عین زمان، از رویدادهای سیاسی خاص اکثراً نیز غافل میباشند، به طور مثال، انتخابات که قابلیت تحریک بحرانهای جدی را در سایر کشورها دارد. به خصوص، اگر صحبت از دولتهایی در میان باشد که بر پروسههای بنیادی در جهان مستقیماً تأثیرگذار میباشند.
در این کونتکست، انتخابات اخیر ریاست جمهوری ایالات متحده امریکا از اهمیت خاص برخوردار میباشد. و موضوع از آن قرار نیست که شاید هم جنجالی ترین مبارزات انتخاباتی در تاریخ ثابت کرد که مشکلات ساختاری مستمر در سیستم انتخاباتی ایالات متحده امریکا وجود دارد. بالآخره همه از این موضوع آگاهی دارند.
شایستگی و مصارف سیستم انتخابات ایالات متحده امریکا میتواند در مجموع از امور کاملاً داخلی این کشور محسوب شوند. در صورتیکه اگر یک «اما» وجود نمیداشت. انتخابات در این کشور، به ویژه زمانیکه قدرت از یک جریان سیاسی به جریان سیاسی دیگر منتقل میگردد، میتواند به یک منبع برای تحولات بسیار اساسی در انکشاف اقتصادی جهان تبدیل گردیده و بر نهاد های موجود در چهارچوب قوانین بین المللی و سیستم جهانی امنیت تأثیر جدی داشته باشد.
بسیاری از رهبران عالیرتبۀ امریکایی، از جمله شخصاً بارها به من گفته اند: “بلی، سیستم ما بسیار ایدال نمیباشد، لیکن ما به آن عادت کرده ایم، و همین طور راحت میباشیم.” ولی مشکلات از این قرار است که کار کردن با چنین کشور برای جهان “راحت” نمیباشد، چرا که ایالات متحدۀ امریکا در حال تبدیل شدن به یک شریک غیرقابل پیشبینی می باشد. این هم غیرقابل پیشبینی بودن است که سایر دولت ها، نهاد های منطقوی و نظامی – سیاسی نسبت به آن اصلاً بی تفاوت نمی باشند. بسیار خوب می بود، اگر ایستابلیشمنت سیاسی ایالات متحده امریکا این مسئولیت را درک می کرد.
کمی مفصلتر به وضعیت میپردازیم. همه چیز از ابتداء ظاهراً عالی به نظر میرسد: نامزدهای بدیل، سیستم انتخابات درون حزبی (مقدماتی) و مناظره ها در برنامه های تلویزیونی. ولی این همه ظاهر قضیه را ارائه میکند، صحنه آراییهای زیبا که منظره جریانات مستقمیاً به آنها وابستگی دارد، و البته ارجحیت دادن های رأی دهندگان. نظر به مقررات سیستم انتخابات ایالات متحده امریکا، نامزدیکه اکثریت نسبی، حتی کم ترین اکثریت رأی دهندگان در این و یا آن ایالت به نفع آن رأی داده باشند، تقریباً همیشه تمام سهم خود را از انتخاب کنندگان (Electoral College) از این ایالت به دست میآورد. بههمین دلیل، آرای رأی دهندگان در ایالت ها به صورت سنتی طرفدار احزاب لیبرال و محافظهکار که از یک حزب دیگر حمایت مینمایند، عملاً ناپدید گردیده و “ضرب صفر میشوند”. همین طور در ماجرای اخیر، نامزدان دموکراتها، چون ا. گور (سال ۲۰۰۰ میلادی) و هیلری کلینتون (سال ۲۰۱۶ میلادی) با کسب اکثریت آراء از تعداد آرای رأی دهندگان، انتخابات را باختند.
از آنجاییکه سیستم موجود، تمام آرای انتخاب کنندگان را به یک نامزد برنده مسترد میکند، پبروزی نامزدی ممکن میباشد که حد اقل برتری را در ایالتهای بهدست میآورد که ۲۷۱ رأی انتخاب کنندگان را داده باشند، ولی در سایر ایالت ها تا حدود زیاد شکست را متحمل گردیده باشد. در تیوری، حتی نامزدی نظر به آرای انتخاب کنندگان میتواند شکست بخورد که با داشتن بیشتر از ۱۰۰ میلیون رأی رأی دهندگان از رقیب خود سبقت کرده باشد.
از سایر نواقص در نهاد انتخاب کنندگان یاد آوری نمیکنم، یعنی اینکه انتخاب کنندگان در بعضی موارد بدون در نظرداشت هرنوع پیامد های قابل ملاحظه برای خود، حق دارند رأی خود را نه به نفع آن مدعی احراز پست ریاست جمهوری بدهند که آنها موظف اند، وی را مطابق به ارادۀ رأیدهندگان معرفی نمایند. این چنین موارد رأی گیری غیرعادلانه به صورت کافی منظماً صورت میگیرد. بهطور نمونه، در سال ۲۰۱۶ میلادی، انتخاب کنندگان از تکزاس از دادن رأی به نفع دونالد ترامپ خود داری کردند، هر چند که چنین اقدامات یکبار هم بر نتایج انتخاب تأثیر نکرده اند. اکنون در زمان جمعبندی نتایج رسمی اصل “برنده همه را میگیرد” باعث بروز انتقاد جدید و کاملاً عادلانه گردیده است. حتی هیلری کلینتون که حریف دونالد ترامپ در انتخابات گذشته بود، می خواهد تا هیئت انتخاب کنندگان لغو گردیده و رئیس جمهور از راه رأی گیری عمومی انتخاب شود، همین طور برای هر مقام دیگر. در غیرآن، یک وضعیت پیچیده به میان میآید، زمانیکه دهها میلیون رأی دهنده اعتماد نمی کنند که نتایج رأی گیری ارادهای واقعی مردم را منعکس میسازد.
ادامه دارد…………………….
دمیتری میدویدیف، معاون شورای امنیت فدراسیون روسیه/خبرگزاری روسیه
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا دروغ باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.