سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزاریشی گفته است که طالبان از زمان تسلط شان بر افغانستان الی کنون با وجود عفوعمومی بیش از ۱۰۰ افسر پولیس واداره اطلاعاتی سابق را اعدام یا ناپدید کرده‌اند.

به گزارش آژانس خبری صدای پامیر، این سازمان گزارشی را روزگذشته(سه‌شنبه،۹ قوس) به نشر کرده گفته است که اطلاع دقیق در مورد بیش از۱۰۰ قتل تنها در ولایت‌های غزنی، هلمند، قندهار وقندوز جمع آوری کرده است.

این سازمان گزارشی ۲۵ صفحه‌ای تحت عنوان” عدم بخشش برای افرادی مانند شما، اعدام‌ها وناپدیدشدگی اجباری در افغانستان زیر سلطه طالبان” را نشر کرده است.

به گفته این نهاد بین‌المللی حامی حقوق بشر، مقام‌های طالبان در رابطه به اطلاعت بیشر در این رابطه گفته است :” تمام بازداشت‌ها ومجازات‌ها از یک روند قضایی پیروی می‌کند وهیچ کس بدون حکم محکمه مجازات نمی‌شود”.

یک مقام دولتی افغانستان که خود را مخفی کرده، در ماه اکتبر به دیده‌بان حقوق بشر گفته است: “طالبان به خانواده‌ام گفتند که برادرانم در فهرست هستند….خانه ما را تفتیش کردند و برادر بزرگترم را دستگیر کردند. او پس از دو روز آزاد شد، اما در همان روزها برادر کوچکترم دستگیر شد و تا حالا نمی‌دانیم کجاست، در چه حال است، زنده است یا نه.”

دیده‌بان حقوق بشر گزارش خود را بر اساس ۶۷ مصاحبه از جمله ۴۰ مصاحبه حضوری در ولایت‌های غزنی، هلمند، قندز و قندهار تهیه کرده است. تحقیقات این سازمان نشان می‌دهد که نیروهای طالبان طی سه ماه پس از تسلط خود بر کابل، در ۱۵ آگوست، بیش از ۱۰۰ تن از اعضای سابق نیروهای امنیتی را در این چهار ولایت کشته یا ناپدید کرده‌اند. آنها همچنین اعضای خانواده‌های آنها را هدف قرار داده‌اند.

در گزارش آمده که در هفته‌های قبل از تسخیر کابل توسط طالبان، قتل‌های انتقام‌جویانه، از جمله هدف قرار دادن مقام‌های دولتی در شهرهای بزرگ و در راه‌ها افزایش یافته بود. در ماه ژوئیه/جولای، زمانی که نیروهای طالبان عملیات خود را در اطراف شهر قندهار تشدید کردند و اعضای تسلیم شده و اسیر نیروهای امنیتی را اعدام کردند، مشهود بود.

در گزارش آمده که “طالبان از طریق عملیات استخباراتی و دسترسی به سوابق شغلی که از دولت سابق به جا مانده است، اهداف جدیدی را برای دستگیری و اعدام شناسایی کرده‌اند.”

در گزارش آمده از آنجایی که در شهرها و روستاهای کوچکتر افغانستان، مردم محلی تمایل دارند یکدیگر را بشناسند. به دلیل این روابط، طالبان، حتی زمانی که اهل منطقه نیستند، توانسته اند اطلاعاتی به دست آورند و همچنین افرادی را که برای دولت پیشین کار کرده اند، شناسایی کنند. این افراد برای بازجویی یا تحقیقات بیشتر مشخص شده اند و برخی نیز اعدام یا ناپدید شده اند. کسانی که در محل اعدام می‌شدند اغلب شامل اعضای پایین اهرم امنیتی بودند که کمتر شناخته شده بودند یا از حمایت رهبران قبایل، به ویژه در جنوب، برخوردار نبودند.

دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: “طالبان برای یافتن اعضای شناخته شده نیروهای امنیتی سابق جستجو کرده اند و اغلب اعضای خانواده را تهدید و مورد آزار قرار می‌دهند تا محل مخفیگاه افراد مخفی شده را فاش کنند. برخی از کسانی که در نهایت دستگیر شده‌اند بدون اطلاع از بازداشت یا مکان آنها، جرم ناپدید شدن اجباری، اعدام یا بازداشت شده‌اند.”

یکی از مثال‌هایی که در گزارش دیده‌بان حقوق بشر آمده است، داستان باز محمد است که اصالتا اهل ولایت پکتیکا است، او در قندهار توسط ریاست امنیت ملی، اداره اطلاعات دولتی سابق، استخدام شده بود. در حدود ۳۰ سپتامبر، نیروهای طالبان به خانه او در شهر قندهار آمدند و او را دستگیر کردند. بستگانش بعدا جسد او را پیدا کردند. “این قتل که حدود ۴۵ روز پس از تسلط طالبان بر کشور رخ داد، نشان می‌دهد که مقام‌های ارشد طالبان دستور قتل را داده اند یا حداقل از آن مطلع بوده اند.”

آژانس خبری صدای پامیر-کابل