بر اساس گزارش ها از ۲۲ جواز تا ۸ اسد سال روان، تنها در ولایت ننگرهار ۶۴ واقعهٔ بیماری تب استخوان شکن ثبت شده است.

تب زرد یا استخوان شکن از پشه به انسان انتقال میکند.

به گزارش آژانس خبری صدای پامیر، بر اساس گزارش ها، از جمله ۶۴ فرد مبتلا به ‘تب استخوان شکن’ ۴۷ بیماری-۷۴.۴ در صد- این بیماران‌دختران زیر پنج سال بودند، اما تا حال از مرگ و میر ناشی از این بیماری گزارش نشده است.

علایم تب زرد شامل، تب، سردردی، درد عضلات، خستگی، دلبدی و استفراغ است.

لو داپنگ، نماینده سازمان جهانی صحت در افغانستان، گفته است که بیماری ‘تب استخوان شکن’ در این کشور در حالی شیوع یافته است که “افغانستان از قبل به دلیل منازعه جاری با مشکلات پیچیده حالت اضطراری بشری و آفات طبیعی مکرر و شیوع بیماری‌ها مواجه است.”

داپنگ افزود : “گرچه شمار واقعات تب استخوان شکن که تا حال گزارش شده است، قابل کنترول می باشد، ما نیاز داریم تا برای جلوگیری از گسترش بیشتری این بیماری اقدامات فوری را روی دست بگیریم تا از این طریق، تاثیر آن به سیستم صحی افغانستان به حد اقل برسد. ”

خبر می افزاید: سازمان جهانی صحت که ریاست جلوگیری تب استخوان شکن در افغانستان را رهبری می کند، علاوه بر فراهم آوری حمایت‌های تخنیکی، مقام‌های بخش صحت و شرکای خود را حمایت می کند تا از گسترش بیشتر این بیماری در افغانستان جلوگیری شود.

تب استخوان شکن برای نخستین بار در سال ۱۳۹۸ به شکل پراگنده در شرق افغانستان گزارش شد و در آن زمان فقط ۱۵ واقعهٔ این بیماری به ثبت رسید.

اما در سال ۱۴۰۰ این بیماری بار دیگر در افغانستان سرایت کرد و ۷۷۵ نفر به این بیماری مبتلا شدند که فقط یک نفر در اثر این بیماری در ولایت ننگرهار جان باخت.

سال گذشته برای نخستین بار یک واقعه تب زرد درماه جدی در کشور گزارش شد.

ابتلای ۳۲۰ نفر در ولسوالی هلمند به بیماری کولرا

تب استخوان شکن یک بیماری نو ظهور است که از پشه به انسان قابل انتقال است که اثرات بالقوه شدیدی بر سلامت عمومی مردم دارد.

جلوگیری از این بیماری، موثرترین روش برای کاهش خطر عفونت تب زرد است، زیرا تداوی خاصی برای این بیماری وجود ندارد.

جلوگیری از انتقال این ویروس و بیماری ناشی از آن از طریقه های مختلف صورت می گیرد.

جلوگیری از دسترسی پشه‌ها به زیستگاه‌های تخم‌گذاری از طریق بهبود محیط زیست، دور کردن کثافات به گونه مناسب، تمیز کردن ظروف و ذخیره گاه های آب خانگی و استفاده از حشره کش‌های مناسب در ظروف ذخیره آب در فضای باز که قابل تمیز کردن نیستند، از جمله اقدامات برای جلوگیری از این بیماری به شمار می رود.