مشکل این است که هزینه پروژه های این چنینی بسیار بالا خواهد بود. قیمت ها باید بالای ۴۰۰ دلار در هر ۱۰۰۰ متر مکعب باشد. واضح است که در حال حاضر تلاطم وجود دارد، حتی قیمت ها در بازار بالاتر است. در یک وضعیت عادی، بعید است که چنین عرضه‌هایی دارای منافع اقتصادی باشند.
موارد دیگری که باید برشمرد توان پرداختی، امنیت و غیره در افغانستان است ، به علاوه مسائل امنیت پروژه، تحریم ها نیز بر بهای پروژه می افزاید.
نکته دیگری که اگر در نظر بگیریم روسیه با ایران مرز ندارد، برای رسیدن به ایران باید از چند کشور دیگر عبور کرد.
آقای رشتیا گفت: از آنجایی که افغانستان تحت تحریم های اقتصادی قرار دارد به تنهایی توان پرداخت هزینه و بهای گاز را ندارد. در پروژه ها مشابه مثل کاسا۱۰۰۰ و تاپی تامین مالی پروژه را بانک آسیایی و بانک جهانی بر عهده گرفته بود که همکاری های آنها در این مورد با به رسمیت شناخته شدن حکومت افغانستان مرتبط است.
آقای بشیری گفت: حاکمیت فعلی افغانستان و به رسمیت شناخته نشدن آن، روسیه را به این فکر انداخته است که از مسیر بسیار دورتر یعنی از ایران گاز خود را به پاکستان ارسال کند در صورتی که مسیر افغانستان کوتاه تر است.