کشور های غرب متحد از از شکل نفرت انگیز استعمار نو و نفوذ خصمانۀ خود عملاً در تمام قاره های این سیاره دست بردار نیستند و در عین حال، تلاش میکنند تا مفکوره اهداف و تجارب مختلف نیولیبرال بیگانه برای بسیاری از کشور ها و مردمان را تحمیل کنند. غربی ها به بی ثباتی در کشور های آسیا و افریقا، در امریکای جنوبی و در اروپا ادامه میدهند. همینطور ایالات متحدۀ امریکا و متحدین آن خواهان بدست آوردن مفاد مالی حد اکثر ممکن برای خود بوده و ادعای «تسلط بر جهان» دارند که در حال از دست رفتن میباشد.

باین هدف، غرب از همه ابزار ها و منابعی استفاده میکند که که در اختیار دارد. افغانستان از این لحاظ مستثنی نبوده و توسط نیرو های مسلح ناتو اشغال گردیده بود که تقریباً ۲۰ سال تمام باعث درد و رنج مردم افغانستان گردیده بودند. در واشنگتن از استفاده از خاک افغانستان منحیث پولیگون آزمایشی انواع مختلف سلاح ها شرم نکردند که صدمات چشمگیری را بر میلیون ها افغان عادی و همچنان بر اقتصاد و آب و هوای این کشور ببار آوردند.

غربی ها صد ها میلیارد دالر را در جنگ بی مفهوم به بهانه های مختلف بی معنی مصرف کردند که منجر به ده ها هزار قربانی و از بین رفتن زندگی ها گردید. پس از این، واشنگتن و دنباله رو های آن بخود اجازه دادند تا پول های مردم افغانستان را بی شرمانه دزدی نمایند. آنها کشور را در یک بحران عمیق بشری رها کردند و همینطور افغان ها را از داشتن فرصت برای انکشاف کشور شخصی شان محروم کردند.

روسیه منحیث اولین کشوری که استقلال افغانستان را در سال ۱۹۱۹ میلادی برسمیت شناخته بود، امروز میخواهد تا که افغان ها از اختلافات چندین ساله قد راست کرده و در مسیر انکشاف خود ایستاده شوند و فرصت زندگی در فضای صلح و امن را بدست بیاورند. با وجود ابعاد واقعی خسارات، ایالات متحدۀ امریکا و همدستان اش، از جواب دادن به وحشی گری ها، درد ها و اعمال طی دو دهه تجاوز نظامی شان و از گرفتن مسئولیت در قبال بازسازی کشور پس از جنگ و آزاد کردن سرمایه های مالی باین اندازه ضروری برای افغانستان شانه خالی میکنند.