به گزارش آژانس خبری پامیر، عایشه ملک حقوقدان پاکستانی و معاون انجمن تحقیقاتی حقوق بین‌الملل در یادداشتی پیشنهاد داد جامعه جهانی باید به‌جای تحریم و انزوا، سیاست تعامل با طالبان دنبال شود.
ملک با انتشار یادداشتی در «داون نیوز» با عنوان «آنچه در مورد «آپارتاید جنسیتی طالبان اشتباه می‌فهمیم»، ابتدا به سیاست‌های آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر پرداخت و از اظهارات جورج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا، نقل قول کرد که این جنگ را یک «فرصت بزرگ» خوانده بود.وی اشاره کرد آمریکا بدون آنکه افغانستان نقشی در حملات ۱۱ سپتامبر داشته باشد، تصمیم به اشغال این کشور گرفت.
ملک این اقدام را ادامه‌ای از سیاست‌های «امپراتوری‌های گذشته» دانست که در آن، «اشغال» سرزمین‌های دوردست با بهانه‌هایی همچون «متمدن‌سازی» توجیه می‌شد.
وی تأکید کرد آمریکا جنگ افغانستان را نه‌تنها برای مقابله با تروریسم، بلکه به‌عنوان «جنگی برای آزادی زنان» معرفی کرد. اما در نهایت، همان گروهی که ۲۰ سال پیش از قدرت کنار زده شد، دوباره در اگست ۲۰۲۱ بدون شلیک حتی یک گلوله، کنترل کابل را به دست گرفت.
حقوقدان پاکستانی تأکید کرد هزینه ۲۰ سال جنگ برای آمریکا بالغ بر چندین تریلیون دلار شد، اما در نهایت، این طالبان بود که «با حمایت مردمی، به‌ویژه از سوی روستاهای افغانستان»، به قدرت بازگشت. وی از قول ریچارد نیکسون، رئیس‌جمهوری سابق امریکا، یادآوری کرد افغانستان «کشوری تسخیرناپذیر» است و این واقعیت بار دیگر در سال ۲۰۲۱ به اثبات رسید.
آمریکایی‌ها هیچ‌گونه حقوقی برای زنان نیاوردند
عایشه ملک در ادامه با بررسی سیاست‌های غرب در قبال حقوق زنان افغانستان استدلال کرد جنگ آمریکا به‌عنوان یک «جنگ فمینیستی» معرفی شد و لورا بوش، بانوی اول وقت آمریکا، در سال ۲۰۰۱ گفت: «مبارزه با تروریسم، هم‌زمان مبارزه‌ای برای حقوق و کرامت زنان است».
ملک افزود هرچند طالبان در شهرهای بزرگ حقوق زنان را محدود کرده‌اند، اما در بسیاری از مناطق روستایی، بسیاری از زنان از بازگشت آنها حمایت کرده‌اند. وی به نقل از گزارش‌هایی از خبرنگاران مستقل، از جمله آناند گوپال، روزنامه‌نگار، نویسنده و پژوهشگر آمریکایی نوشت زنان روستایی افغانستان از فساد گسترده دولت پیشین و حضور نیروهای خارجی که با بمباران‌شان خانواده‌های آنها را از بین بردند، شکایت داشتند.
این حقوقدان گفت حقیقت این است که طالبان از حمایت زیادی از زنان روستایی برای پایان دادن به استثمار در قالب ازدواج‌های اجباری و اعطای حقوق ارث که اغلب توسط هنجارهای فرهنگی از آنها دریغ می‌شد، برخوردار بودند. این امر به‌طور کامل با واقعیت بازگشت طالبان هم‌خوانی دارد که نه تنها به دلیل تاب‌آوری و استراتژی آنها بود بلکه حمایت عمومی گسترده‌ای از مردم، به‌ویژه از روستاها و همچنین از زنان داشت. در تصورات غربی، زن افغان حامی طالبان وجود ندارد، اما در واقعیت، چنین زنانی وجود دارند.
جهان راهی جز تعامل با طالبان ندارد
عایشه ملک، در پایان نیز پیشنهاد داد جامعه جهانی باید به‌جای تحریم و انزوا، سیاست تعامل با طالبان را دنبال کند.وی با اشاره به کتاب حسن عباس با عنوان بازگشت طالبان نوشت: مذاکره با آنها درباره آنچه که جامعه بین‌المللی برای به رسمیت شناختن رسمی آنها لازم می‌داند، شاید تنها راه پیش‌رو در این وضعیت پیچیده کنونی باشد.
ملک افزود: هرگونه تعامل مؤثر، پایدار و معنادار با طالبان می‌تواند به تقویت عناصر نسبتاً عملگرا و میانه‌رو درون این گروه کمک کند.
حقوقدان پاکستانی اظهار داشت: برای کشوری که ابرقدرت جهان به‌مدت ۲۰ سال با سیاست چماق با آن برخورد کرده است، شاید زمان آن رسیده باشد که رویکردی متفاوت در پیش بگیریم. طالبان، باید فرصتی برای حکمرانی دوباره داشته باشد. طالبان با شکست آمریکا و بازگشت به قدرت، به یک واقعیت غیرقابل‌چشم‌پوشی تبدیل شده‌اند که جهان باید آن را بپذیرد.
عایشه ملک همچنین می‌افزاید غرب در مواجهه با طالبان مرتکب اشتباهات زیادی شده و اصرار بر سرکوب آنها از طریق تحریم‌های اقتصادی و عدم تعامل دیپلماتیک، تنها منجر به سخت‌تر شدن سیاست‌های آنها خواهد شد.
وی تأکید کرد که اگر قرار است تغییری در سیاست‌های طالبان به نفع زنان افغانستان رخ دهد، این تغییر از طریق «تعامل و فشارهای دیپلماتیک» حاصل خواهد شد، نه از طریق «تحریم و مجازات» دسته‌جمعی مردم این کشور.
آژانس خبری پامیر
