شماری از باشندگان ولایت غزنی از افزایش سرسام‌آور بهای دوا شکایت دارند و می‌گویند که بسیاری از مردم توانایی خرید دواهای مورد نیاز خود را ندارند.
آنان معتقدند که به دلیل نبود نرخ‌نامه مشخص، برخی دواخانه‌داران دواها را به قیمت دلخواه به فروش می‌رسانند.
احمد ملنگ یکی از باشندگان غزنی می‌گوید: فقط پول یک مسلمان را می‌گیرند و در جیب خود می‌گذارند، بدون این‌که در نظر بگیرند که مردم نادار چقدر برای به دست آوردن آن زحمت می‌کشند. ما راننده هستیم، مریض داریم، روزانه ۳۰۰ افغانی درآمد داریم، اما وقتی به پزشک مراجعه می‌کنیم، ۶۰۰ افغانی طلب می‌کند. اگر به پزشک دیگری برویم، ۱۰۰۰ افغانی درخواست می‌کند.
مجاهد، باشنده دیگر غزنی، نیز از این وضعیت ابراز نارضایتی کرده و می‌گوید: وضعیت اقتصادی مردم خراب است. ما از دولت و پزشکان تقاضا داریم که با مردم انصاف کنند.
جمعه گل هم‌درد یکی دیگر از باشندگان غزنی، نیز از بهای غیرمنصفانه دوا سخن می‌گوید: دوایی که ۱۰۰ افغانی قیمت دارد، دواخانه‌داران آن را ۱۸۰ یا ۲۰۰ افغانی می‌فروشند. من خودم دیدم که دوا ۱۵۰ افغانی خریداری می‌شود، اما در دواخانه‌ها ۲۵۰ افغانی به فروش می‌رسد و در یک قلم دوا ۱۰۰ افغانی سود می‌برند.
در مقابل، شماری از دوافروشان در غزنی افزایش بهای دوا را ناشی از مشکلات جهانی در تامین مواد خام، هزینه‌های بالای گمرکات و مالیات سنگین می‌دانند.
نعیم زدران یکی از فروشندگان دوا در غزنی می‌گوید: اینجا مالیات زیاد است. من از رهبران امارت اسلامی تقاضا دارم که مالیات دوا را کاهش دهند. به همین دلیل بهای دوا افزایش یافته است.
محمد ویس فروشنده‌ی دیگر دوا نیز می‌افزاید: برخی از دواها از هند وارد می‌شوند و هزینه‌ی انتقال آن‌ها زیاد است. همچنین، مشکلاتی در پاکستان وجود دارد و مواد خام به سختی پیدا می‌شود.
با این حال، مسئولان محلی در غزنی اطمینان می‌دهند که بر بهای دوا نظارت خواهد شد و اقدام‌های لازم برای جلوگیری از قیمت‌فروشی صورت می‌گیرد.
زرک زیرک رئیس صحت عامه غزنی در این مورد گفت: ۳۰ کارمند صحی جدید استخدام شده‌اند و این روند همچنان ادامه دارد. یک مدیریت ویژه تحت عنوان ‘بازرسی’ ایجاد شده که قیمت دوا را کنترل کرده و مطابق اصول وزارت صحت عامه اجراآت خواهد کرد.
هرچند برخی کارخانه‌های تولید دوا در کابل، قندهار و هرات فعال‌اند، اما هنوز هم بیش‌تر دواهای مورد نیاز افغانستان از خارج وارد می‌شوند.
آژانس خبری پامیر
