تجلی سنت‌های الهی در رزق غیبی مجاهدان؛ از گوسفندان گمشده تا گاوهای گریزپا
وَ یَرزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ…
در روزگاری که رسانه‌های استکباری تنها تصویر گرسنگی، محاصره، و فلاکت را از جبهه‌های مقاومت به نمایش می‌گذارند، در پشت پرده عالم، دستی غیبی در کار است؛ رزقی پنهان، کمکی ناپیدا، و تسلیحی از منبعی غیرمنتظره، که نه از نهادهای بین‌المللی است، نه از بانک‌های جهانی، و نه از موائد انسان‌دوستانه‌ی قدرت‌های استعماری، بلکه از همان‌جایی می‌آید که وعده‌اش را تنها اهل تقوا باور دارند.
قرآن، پرده از این راز برمی‌دارد:
«وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجًا، وَ یَرزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ؛ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ؛ إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ؛ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدْرًا»
(سوره طلاق، آیات ۲ و ۳)
ترجمه:
و هر کس از خدا پروا کند، خدا برای او راه خروجی قرار می‌دهد و از جایی که گمان نمی‌برد به او روزی می‌رساند. و هر که بر خدا توکل کند، خدا او را کافی است. همانا خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند و برای هر چیزی اندازه‌ای مقرر کرده است.
نمونه‌هایی از تجلی رزق و مدد غیبی خداوند در جبهه مقاومت:
۱. گوسفندان گمشده، طعام اهل یقین شدند
در حالی که رژیم سعودی برای رفاه حاجیان خود، کشتی‌هایی از هزاران گوسفند را از استرالیا به سوی بندرهایش می‌فرستاد، یکی از این کشتی‌ها در نزدیکی آب‌های یمن دچار سانحه شد. صدها گوسفند، به طرز معجزه‌آسا، از غرق شدن نجات یافته، به ساحل یمن رسیدند؛ درست جایی که رزمندگان مؤمن، با کمبود شدید غذا دست‌وپنجه نرم می‌کردند.
چه کسی این رزق را هدایت کرد؟ آیا این همان وعده الهی نیست؟ رزقی از جایی که گمان نمی‌رفت، اما بر سفره جهاد نشست. رزقی که برای حاجیانِ آسوده‌طلب آماده شده بود، به کام مجاهدان رسید.
۲. غذاهای داغ اشغالگران، قوت رزمندگان غزه شد
در صحنه‌های نبرد در غزه، مجاهدان با یورش به مواضع صهیونیست‌ها، گاه دشمن را چنان غافلگیر می‌کردند که حتی فرصت برداشتن غذای گرم خود را نداشتند. همان غذایی که برای افسران اشغالگر آماده شده بود، به رزق مبارزانی بدل می‌شد که روزها در سنگر بی‌نان مانده بودند.
و این است معنای عینی «رزق از جایی که حساب نمی‌کنی»؛ نه با زبونی، بلکه با ایمان، نه با گدایی، بلکه با حمله، نه از راه عافیت، بلکه از مسیر یقین.
۳. گاوهای گریزپا، قربانیانِ تقدیر مؤمنان
در پی آتش‌سوزی بزرگی در مراتع مناطق اشغالی، دسته‌ای از گاوها با وحشت از آتش، از مزارع صهیونیست‌ها گریختند و به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز، مسیر خود را نه به غرب یا شمال، بلکه به‌سوی نوار غزه انتخاب کردند. گویی دستی نادیدنی آنان را هدایت کرد تا از میان میدان‌های مین و سیم‌های خاردار بگذرند و به اردوگاه مقاومت برسند.
چه کسی این گله‌ها را روانه نوار محاصره‌شده کرد؟ مگر نه اینکه خداوند وعده داده است که برای هر چیز اندازه‌ای معین کرده است؟ رزقِ اهل ایمان، حتی اگر در دل خاک دشمن نهفته باشد، به‌سوی‌شان خواهد آمد.
و این همه فقط بخشی از سنت الهی است.
دشمنان، مجاهدان غزه را از زمین، هوا، دریا و خشکی محاصره کرده‌اند. اما ببین چگونه روزی از راه‌هایی می‌رسد که محاصره‌گران هرگز پیش‌بینی نکرده بودند. ببین چگونه سلاح‌هایی که در برابر دشمن به کار می‌رود، گاه از همان بمب‌ها و راکت‌های انفجار‌نیافته‌ی خود دشمن بازیافت می‌شود. آنچه دشمن افکند، تبدیل به سلاح انتقام الهی می‌گردد.
درس‌ها و عبرت‌ها برای امروز ما:
۱. خداوند، ضامن روزی اهل تقواست
نه سازمان ملل، نه خیریه‌ها، نه دولت‌های عربی مزدور؛ تنها خداوند است که وعده داده اگر اهل تقوا باشیم، نه‌تنها ما را کفایت خواهد کرد، بلکه روزی را از راه‌هایی خواهد رساند که عقل زمینی نمی‌پذیرد.
۲. تقوا و توکل، کلید گشایش است
در جهانی که ملت‌ها به امید وام، بسته‌های غذایی، و دلار نفتی زنده‌اند، مؤمنان اگر به وعده خدا اعتماد کنند، در دل محاصره و قحطی نیز خواهند بالید.
۳. طبیعت، در خدمت اهل ایمان است
تاریخ گواه است: باد، در بدر یاریگر مؤمنان بود؛ پرندگان، در ماجرای فیل مأمور الهی شدند؛ دریا، در نیل راه را برای موسی گشود؛ و اینک گاو و گوسفند نیز در یمن و غزه، در مسیر الهی قدم گذاشته‌اند.
و اما سؤال نهایی: ما در کجای این معادله‌ایم؟
آیا ما در صف آنانیم که خدا وعده رزق، نصرت و کفایت داده؟ یا تنها در گوشه‌ای نشسته‌ایم و صحنه جهاد را نظاره می‌کنیم؟ سهم ما از این رزق الهی، ایمان، و توکل چیست؟
ای مؤمنان! ای انصار غزه!
امروز در پیشگاه خداوند، مسئولیتی بزرگ بر عهده دارید:
یار غزه باشید؛
صف خود را نه در شعار، که در عمل جدا کنید.
دستتان را به یاری آنان دراز کنید، که خداوند دست آنان را گرفته است.
وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجًا، وَ یَرزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ…
نویسنده: عبدالرووف توانا
