به گزارش آژانس خبری صدای پامیر، نجاح محمدعلی، ژورنالیست عراقی حامی جریان مقاومت، طی یادداشتی در ایکس با عنوانِ «بین اتهام و وفاداری: افغان‌های ایران میان آتش سوءظن‌ها و حقایق خون»، به نقد هجمه علیه مهاجرین افغانستانی ساکن ایران پس از مطرح شدن همکاری چند تبعه افغان با عوامل رژیم صهیونیستی پرداخته و نوشته است:
در حالی که جهان با نگرانی عمیق تحولات آتش‌بس شکننده میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم نامشروع صهیونیستی را دنبال می‌کند، در برخی محافل، موجی از اتهامات علیه پناهجویان افغان در ایران بالا گرفته است. این اتهامات بر اساس گزارش‌هایی مطرح شده که از دستگیری برخی افراد به اتهام همکاری با سازمان جاسوسی موساد، حتی در حین ارتکاب جرم، خبر می‌دهند.
و در میان حقایق و نگرانی‌ها، پرسشی بزرگ‌تر مطرح می‌شود: آیا می‌توان اتهامی را به کل یک جامعه تعمیم داد؟
ایران در قلب هدف‌گذاری… و باید از امنیت ملی خود محافظت کند
شکی نیست که امنیت ملی ایران خط قرمز است و وظیفه هر کشوری حفاظت از مرزها، نهادها و مردمش در برابر هرگونه نفوذ اطلاعاتی یا تجاوز داخلی و خارجی است. برخورد قاطع با افرادی که ثابت شود با موساد یا دیگر دستگاه‌های متخاصم همکاری کرده‌اند، ضرورتی غیرقابل تأخیر است. اما در عین حال، نبرد امنیتی با احساسات یا پیش‌داوری‌ها مدیریت نمی‌شود، بلکه نیازمند تحقیقات دقیق، تمایز بین جرم و گروه، و بین فرد و جامعه است.
پناهجویان افغان… صفحاتی از فداکاری و وفاداری
مردم ایران نمی‌توانند فراموش کنند که برخی از پناهجویان افغان، خاک ایران را همچون وطن خود پذیرفتند و از آن مانند فرزندانش دفاع کردند. فراموش نکنیم که از میان این افراد:
• کسانی بودند که در جنگ تحمیلی رژیم صدام علیه جمهوری اسلامی، در صفوف داوطلبان جنگیدند و در دفاع از خاک ایران به شهادت رسیدند.
• کسانی در دفاع از حرم در سوریه مشارکت کردند و زیر پرچم مقاومت، به فرماندهی شهید قاسم سلیمانی، به شهادت رسیدند.
• و حتی کسانی با داعش در عراق جنگیدند و در دفاع از مقدسات امت و امنیت مردمانش به شهادت رسیدند.
آیا امروز این افراد را با برچسب‌زنی جمعی و اتهامات فراگیر پاداش می‌دهیم؟ آیا عادلانه است که پناهجوی مؤمن و مقاوم را هم‌ردیف کسی قرار دهیم که خود را به موساد فروخته و به عهد خیانت کرده است؟
ایران… قبله آزادگان و مسئولیت بزرگ
جمهوری اسلامی به‌عنوان ام‌القرای جهان اسلام و قبله آزادگان، مسئولیت دوگانه‌ای بر دوش دارد:
•نخست: حفاظت بی‌امان از امنیت ملی خود و قطع دست دشمن، هرچند پنهان باشد.
•دوم: محافظت از جامعه خود در برابر واکنش‌های نسنجیده و تمایز بین دشمن نفوذی، دوست وفادار، و پناهجوی نیازمند.
احتیاط لازم است… اما عدالت در اولویت
بله، باید هوشیار باشیم. بله، نباید با هیچ عنصر مشکوکی مماشات کرد. اما در عین حال، نباید فراموش کنیم که موساد تنها در محیطی شکننده، به حاشیه رانده‌شده یا غافل نفوذ می‌کند. راه‌حل در تعمیم دادن نیست، بلکه در ایجاد اعتماد، فراهم کردن زندگی آبرومند، و قطع نفوذها با عدالت، نه با بدنام کردن، است.
سخن پایانی:
هرکس به ایران خیانت کند، از هر ملیتی که باشد، باید محاکمه شود.
و هرکس برای ایران فداکاری کند، از هر ملیتی که باشد، باید مورد تکریم قرار گیرد.
و اما دیگران، میهمانان سرای مقاومت‌اند و وظیفه ما نیکی به آنهاست… بدون غفلت از خطر دشمنی که هرگز نمی‌خوابد.
