آژانس خبری صدای پامیر
آنگاه که مسجدالاقصی خون می‌گرید و امت اسلام در خواب است
به قلم عبدالرئوف توانا
مقدمه
از بی‌غیرتی امت اسلامی، قلب پیامبر خدا ﷺ جریحه‌دار است؛ روح مطهرش در اندوهی بی‌پایان فرو رفته، و از پیکر زخم‌خورده مسجدالاقصی، خون کرامتی که لگدمال شده، بی‌وقفه جاری‌ست.
هیچ دردی برای یک مسلمان مؤمن، سوزناک‌تر از فاجعه‌ای نیست که امروز در غزه جریان دارد. ضجّه‌ی کودکان، اشک‌های مادران، و فریادهای خاموش مردانی که در تاریکی زندان‌های صهیونیستی مورد شکنجه و تجاوز قرار می‌گیرند، صدای مظلومیتی است که وجدان هر مسلمان بیدار را می‌لرزاند. این رنج، نه‌تنها مرزهای جغرافیایی را درنوردیده، بلکه در قلب تاریخ حک شده است.
اما غزه، صرفاً یک تراژدی انسانی نیست؛ غزه سنگ محک ایمان، غیرت، و انسانیت امت اسلامی در این عصر تاریک است. و چه تلخ است که بسیاری در این آزمون بزرگ، سربلند بیرون نیامده‌اند.
غزه و سکوت مرگبار جهان اسلام
امروز، امت اسلام با همه جمعیت، امکانات، و ادعای وحدت، در برابر جنایتی سازمان‌یافته و بی‌وقفه از سوی رژیم صهیونیستی، با حمایت کامل آمریکا و متحدان غربی، بیش از آن‌که مدافع باشد، تماشاگر خاموش صحنه‌ی نسل‌کشی است.
این سکوت نه از ناتوانی، بلکه از سستی ایمان، مرگ غیرت، و اسارت در بند وابستگی‌های سیاسی و اقتصادی سرچشمه می‌گیرد.
پیامبر اکرم ﷺ فرمودند:
«مَنْ لَمْ يَهْتَمَّ بِأَمْرِ الْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ مِنْهُمْ»
و وای بر ما، که امروز، تصاویر کشتار کودکان و زنان غزه را همچون نمایشی بی‌اثر در رسانه‌ها تماشا می‌کنیم؛ بی‌آن‌که قلبی بلرزد، دستی برخیزد، یا فریادی از درون برخیزد.
خیانت حکام؛ دستانی به خون آغشته از جنس خودی
از تلخ‌ترین زوایای این فاجعه، نقش حکام و دولت‌هایی‌ست که خود را مسلمان می‌نامند، اما در صف دشمنان اسلام ایستاده‌اند. امروز، مصر با بستن گذرگاه رفح، ترکیه با سکوتی محاسبه‌شده، اردن با مماشات، امارات و سعودی با عادی‌سازی روابط، قطر با سیاست‌های دوگانه، و دیگر دولت‌های مرتجع، هرکدام در تکمیل پازل خنثی‌سازی مقاومت و نابودی غزه، نقشی فعال دارند.
به درختان جنگل گفتم: شما با این عظمت، چرا از تکه‌ای آهن به نام تبر می‌هراسید؟
گفتند: رنج ما از تبر نیست، از دسته‌ی آن است که از جنس خود ماست.
این هم‌صدایی با ترامپ، نتانیاهو و رؤیای اسرائیل بزرگ، دیگر در پرده پنهان نیست؛ بلکه با امضاها، بودجه‌ها، دیدارها، و هماهنگی‌های اطلاعاتی، فاجعه‌ای عریان و در جریان است.
پروژه‌ی محاصره، تخریب و نهایتاً نابودی کامل غزه، و سپس اشغال کرانه‌ی باختری، سال‌هاست طراحی شده و امروز با رضایت ضمنی یا سکوت ننگین برخی دولت‌های عربی، به‌صورت رسمی اجرا می‌شود.
مسجدالاقصی؛ هدف نهایی توطئه
مسجدالاقصی، نخستین قبله مسلمانان، امروز در محاصره‌ای مرگبار گرفتار آمده است.
هدف نهایی این پروژه شوم، نه تنها محو غزه، بلکه تخریب کامل مسجدالاقصی، کوچاندن اجباری مردم فلسطین، و الحاق کامل سرزمین مقدس به رژیم صهیونیستی است.
اگر این طرح به‌طور کامل اجرا شود، این ننگ نه تنها بر پیشانی خائنان، بلکه بر جبین تمام مسلمانان این عصر باقی خواهد ماند؛ لکه‌ای که تاریخ هرگز آن را نخواهد بخشید.
امت اسلام؛ بر سر دوراهی تاریخ
امروز، هر مسجدی که در آن نماز برپا می‌شود، باید پژواک ندای غزه باشد.
هر خطیب جمعه، اگر از مظلومیت فلسطین نگوید، خطبه‌اش ناقص است.
هر رسانه‌ٔ اسلامی که از خون به‌ناحق ریخته‌شده مردم غزه چشم بپوشد، خود جزئی از پروژه دشمن است.
علمای دین، استادان دانشگاه، فعالان رسانه‌ای، فرهنگی و سیاسی، همه مسئول‌اند.
این فاجعه تنها محک حاکمان نیست؛ بلکه امتحانی است برای هر مسلمان که در برابر این جنایت آشکار، چه موضعی می‌گیرد.
پایان سخن؛ آیا رو سپید خواهیم ماند؟
اگر امت اسلامی، امروز نیز در برابر این نسل‌کشی ساکت بماند؛
اگر این فاجعه را تنها چون خبری در شبکه‌های اجتماعی تلقی کند؛
اگر جوانان ما همچنان دل‌مشغول مد، قزع، سلبریتی‌ها و سرگرمی‌های مجازی باشند؛
باید اعتراف کنیم که نه‌تنها در دفاع از غزه، بلکه در پاسداری از ایمان، غیرت، و هویت اسلامی خویش نیز شکست خورده‌ایم.
و آگاه باشیم:
آنچه امروز بر سر غزه می‌آید، فردا بر در خانه‌های ما خواهد کوبید.
و آن روز، شاید دیگر نه زمانی برای فریاد باقی بماند و نه فرصتی برای جبران.
عبدالرئوف توانا | آژانس خبری صدای پامیر
