همزمان با فرا رسیدن بیست‌ویکم فبروری روز جهانی زبان مادری، برخی از شهروندان کشور خواهان آموزش‌های ابتدایی به دانش‌آموزان به زبان مادری شان هستند.
شهروندان باور دارند که آموزش به زبان مادری سبب تقویت و گسترش زبان‌ها در کشور می‌شود.
محمد اسماعیل باشند ولایت نورستان گفت: «ما وقتی کودکان خود را برای درس به مکتب روان می‌کنیم تقریبن یک سال مثل آلمانی، انگلیسی و دیگر زبان‌ها ما زبان یاد می‌گیریم یک سال عمر زیاد است.»
سمندر سمندری باشنده بدخشان درباره زبان مادر گفت: «تعلیمات قبل از مکتب را بالای اطفال که سن هفت الی هشت ساله دارند تعلیمات را به زبان مادری شان فرا بیگیرند و بالای زبان‌های که در حال از بین رفتن هستند کار بکنند.»
در همین حال برخی از نویسنده‌ها از حکومت می‌خواهند تا نگذارد تفاوتی میان زبان‌های کشور به‌میان آید.
شفیع بابرزی شاعر زبان پشتو در این باره گفت: «اگر افراد کم یا زیاد با آن سخن می‌زنند ما باید یک زبان از زبان دیگر کم ندانیم اگر زبان‌ها غنی شوند هویت ما غنی می‌شود.»
سازمان ملل متحد امسال از روز جهانی زبان مادری با شعار “آموزش چند زبانه ستونی از یادگیری بین نسلی” گرامی‌داشت کرده است. یونسکو گفته است که هم‌اکنون بیش از ۲۵۰ میلیون کودک و نوجوان در سراسر جهان به مکتب دست‌رسی ندارند.
یونسکو گفته است: «امروز ۲۵۰ میلیون کودک و جوان هنوز به مکتب نمی‌روند و ۷۶۳ میلیون بزرگ‌سال به مهارت‌های اولیه سواد تسلط ندارند. آموزش زبان مادری از یادگیری، سوادآموزی و فراگیری زبان‌های اضافی پشتیبانی می‌کند.»
و اما چه کارهای باید برای تقویت و گسترش زبان‌ها در کشوری همانند افغانستان که شهروندان آن با زبان‌های گوناگون صحبت می‌کنند، انجام شوند؟
نورحبیب نثار معاون سرمحقق آکادمی علوم گفت: «مهم این است که خود کشورها برای رشد زبان‌های ملی و محلی کشور کار بکند.»
محمدمتین مونس عضو علمی انستیتوت زبان ادبیات فارسی دری گفت: «اگر در زبان تعصب صورت بیگیرد آن زبان از رشد می‌ماند به این لحاظ کوشش کنیم زبان را باز بمانیم.»
بر بنیاد آمارهای اکادمی علوم، شمار زبان‌های رایج در سراسر کشور به ۳۲ زبان می‌رسد.
بیست‌ویکم فبروری در سال ۱۹۹۹ میلادی به هدف کمک به تنوع زبانی و فرهنگی به‌نام روز جهانی زبان مادری نام‌گذاری شده و مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز به علت اهمیت زیاد زبان‌ها، سال ۲۰۰۸ میلادی را سال جهانی زبان‌ها اعلام کرد.
آژانس خبری پامیر
