آقای مجاهد دلایل کشورها برای به رسمیت نشناختن حکومت سرپرست را منطقی نمی‌داند و می‌افزاید که این دلایل بر اساس قانون جهانی نیست.
او می‌گوید که حکومت سرپرست شرایط به رسمیت شناسی را برآورده ساخته است؛ اما شماری از کشورها که در افغانستان شکست خورده‌اند، با کارگیری از این موضوع می‌خواهند بر امارت اسلامی فشار وارد کنند.
ذبیح‌الله مجاهد در این باره گفت: «این که اعلان نشده یا در سطح کل اقدامی نشده، بعضی از کشورها که در افغانستان شکست خورده‌اند هنوزهم در همان حالت باقی مانده‌اند و در حالت یک نوع حسادت قرار دارند. ما خواهان این هستیم که هرچه زودتر این مشکل حل شود و کشورهایی که در این راستا هنوز اقدامی نکرده‌اند، اقدم بکنند.»
حالا پرسش این است که دلایل کشورها برای به رسمیت شناسی حکومت سرپرست چیست و امارت اسلامی در این باره کدام گام‌هایی را بردارد؟
معین گل سمکنی آگاه مسایل سیاسی گفت: «اگر بخواهیم که ما به دیگر دنیا وصل شویم باید لویه جرگه دایر کنیم که در آن خواست‌های افغان‌ها و خواست‌های جامعه بین‌المللی را روی میز بگذاریم و بلاخره افغان‌ها تصمیم بگیرند.»
تشکیل حکومت فراگیر، تامین حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان و دختران، گفت‌وگوهای میان افغان‌ها، کار گرفته نشدن خاک افغانستان در برابر کشورهای دیگر و منع کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر از بنیادی‌ترین خواست‌های جهان برای به‌رسمیت شناسی حکومت سرپرست گفته شده که به گفته مقام‌های کشورهای جهان، این خواست‌ها تاهنوز در افغانستان عملی نشده‌اند.
آژانس خبری پامیر
