ذبیح‌الله مجاهد نشست سوم دوحه را برای افغانستان مثبت خوانده و گفته است که آن‌چه از این نشست دریافت شد روحیه پشتیبانی کشورها از افغانستان است.

رییس هیات امارت اسلامی در نشست سوم دوحه، گفت‌وگو درباره به‌رسمیت‌شناسی امارت اسلامی و مسایل دیگر همچون آموزش دختران و حکومت فراگیر را در این نشست رد کرده است.

آقای مجاهد که در میان گروهی از خبرنگاران سخن می‌زد، گماشته شدن نماینده ویژه برای افغانستان را نیز غیرضروری ‌دانسته است.

رییس هیات امارت اسلامی در نشست سوم دوحه افزوده است: «در این نشست یک چیز را درک کردیم که بسیاری کشورهای جهان نیت یا اراده حمایت از افغانستان را دارند و دیگر این‌که ما اجازه مداخله در امور افغانستان را به کسی نمی‌دهیم و در حریم هوایی که گاه گاهی هواپیماها میایند، این تجاوز است که ما آن را محکوم کردیم و نمی‌پذیریم. بعضی مسایل، مسایل داخلی افغانستان اند و نمی‌خداهیم به زبان دیگر کشورها بیافتد، افغان‌ها حق دارند که از نظام شان درخواست داشته باشند.»

از سویی‌هم هیات امارت اسلامی در ادامه دیدارها در حاشیه‌ نشست سوم دوحه، با نماینده‌های ویژه ایران، پاکستان و قطر نیز دیدار داشت.

گفته شده است که مسایل مشترک میان این کشورها، بررسی پیشرفت‌های افغانستان و تقویت روابط از موضوعات مورد بحث در این دیدارها بود.

ذبیح‌الله مجاهد هم‌چنان در این باره گفته است: «تمام مسایل مرتبط به دو کشور را مطرح کردیم و آن‌ها وعده کردند که پیام‌ها را به کشور شان منتقل کنند و ما هم پیام‌ها را به بزرگان خود می‌رسانیم.»

در سوی دیگر نماینده ویژه چین برای افغانستان در دوحه گفته است که برخی از کشورهای جهان به این باور اند که برای یک افغانستان با ثبات، تعامل با طالبان یک نیاز است. او هم‌چنان گفته است که این نشست با نشست‌های پیشین دوحه به دلیل حضور هیات هیات امارت اسلامی، متفاوت است.

یو شیاویونگ افزوده: «من می‌بینم که کشورهای منطقه و بیشتر  کشورهای جهان، هر دو به این باورند که باید با طالبان برای گفت‌وگو تعامل کنند تا که هر دو طرف به‌گونه مشترک برای دریافت اطمینان از صلح، پایداری، ثبات و بازسازی افغانستان پس از اشغال بیست ساله امریکا و ناتو کار بتوانند.»

این در حالی‌ست که معاون دبیرکل سازمان ملل متحد روز پیش در یک نشست خبری در پایان نشست سوم دوحه گفت که کشورها و سازمان ملل متحد پیوسته از امارت اسلامی خواستار تشکیل حکومت فراگیر، پیکار با هراس‌افگنی و مواد مخدر و نقش دادن به اقلیت‌های قومی در افغانستان شده‌اند.