انستیتوت صلح جهانی در هماهنگی با اندیشکده شورای اتلانتیک، صندوق ملاله و شماری از نهادها نشستی را در باره اوضاع زنان در افغانستان و موضوع تبعیض جنسیتی در این کشور برگزار کردند.
این انستیتوت در خبرنامه‌ای گفته است که حکومت سرپرست در افغانستان در دو و نیم سال گذشته بیش از ۸۵ فرمان محدودکننده در برابر زنان صادر کرده است.
اشتراک کننده‌های این نشست خواستار پشتیبانی جهان از حقوق زنان در افغانستان شده‌اند.
ملاله یوسفزی برنده جایزه صلح نوبل در این نشست از جهان خواسته است تا زنان افغانستان را فراموش نکنند.
او گفته است: «این مهم است که ما به‌عنوان جامعه جهانی در کنار آنان باشیم، اگر ما نشان دهیم که نگاه‌مان از زنان افغان دور است، این نه تنها پیام مخرب برای زنان و دختران افغان، بل پیامی برای دختران در سراسر جهان ارسال می‌کند.»
دوروتی استرادا رییس گروه کاری سازمان ملل درباره تبعیض در برابر زنان در این نشست گفته است: «این تنها کشوری در جهان است که حق آموزش برای زنان و دختران بالای دوازده سال را ممنوع کرده است. حق کار، حق دست‌رسی به سلامت، دست‌رسی به عدالت، آزادی بیان گرفته شده است، پس آپارتاید جنسیتی فقط یک ساختار نظری نیست، بل واقعیت زندگی میلیون‌ها زن و دختراست.»
مرکز عدالت جهانی، نهاد حقوق‌بشری رواداری، موسسه زنان جورج تاون و انستیتوت صلح و امنیت نیز از میزبانان نشست یادشده خوانده شده‌اند.
امارت اسلامی هرچند درباره فرمان‌های صادرشده چیزی نگفته؛ اما می‌افزاید که وقفه ایجاد شده در آموزش زنان و دختران به معنای وضع تحریم بالای دختران در افغانستان نیست.
ذبیح‌الله مجاهد سخن‌گوی امارت اسلامی گفت: «خواهران مثل مردان در عرصه‌های مختلف حضور دارند. در بخش تعلیم و کار خانم‌ها یک سکتگی که به وجود آمده به‌خاطر بهبود و حفظ خواهران است، نه به‌خاطر وضع تعزیر بالای آن‌ها.»
حلیمه دانش‌جو از امارت اسلامی خواست: «خواست ما از امارت اسلامی این است که محدودیت‌های که بالای زنان در عرصه‌های اجتماعی و آموزشی وضع کرده‌اند، این محدودیت‌ها را بردارد.»
جوزپ بورل مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز پیش از این از وجود تبعیض جنسیتی در حاکمیت دوباره امارت اسلامی در افغانستان انتقاد کرده بود؛ مساله‌ی که امارت اسلامی آن را بی‌اساس خواند.
آژانس خبری پامیر
