بخش امور زنان سازمان ملل می‌گوید که اکثریت جمعیت آواره افغانستان را زنان این کشور تشکیل می‌دهند.

به گزارش آژانس خبری صدای پامیر؛ این نهاد گفته که زنان آواره در سکونت‌گاه‌های موقت با خطرهای فزاینده روبه‌رو هستند. به گفته این نهاد، شش میلیون نفر در افغانستان یک قدم با قحطی فاصله دارند.

بخش امور زنان سازمان ملل افزوده که در چنین بحرانی زنان و دختران افغان بیشتر از همه محروم هستند و کم‌تر به خدمات دسترسی دارند.

این نهاد افزوده: “هنگامی که زنان و دختران با موانع مستقیم بر سر حق حرکت و کار خود همراه شوند، آخرین افرادی هستند که به غذا، آب، سرپناه ایمن و مراقبت‌های بهداشتی دسترسی دارند.”

به‌گفته این سازمان، در کنار محدودیت‌ها، هنجارهایی که بقیه اعضای خانواده‌ها از زنان انتظار دارند این است که آنان فداکاری کنند. به این معنا که زنان کم‌ترین و آخرین غذا را می‌خورند.

این نهاد یاد آور شده که زنان در افغانستان مجبور به فروش دارایی‌های خود برای خرید مواد غذایی هستند. حتا در موارد شدید، خانواده‌ها مجبورند دختران خود را برای ازدواج بفروشند.

بخش زنان سازمان ملل می‌گوید که محدودیت بر حقوق اولیه زنان، همراه با نرخ کمِ سواد، باعث شده تا اکثر زنان کارت شناسایی نداشته باشند و این امر مانع دسترسی آنان به خدمات حیاتی، از جمله کمک‌های بشردوستانه می‌شود.