ولادیمیر زیلینسکی، رئیس جمهور اوکرائین که با سر دادن شعار ها برای حل موضوع از راه های مسالمت آمیز و حفاظت از زبان روسی به قدرت رسیده است، حتی الی آغاز عملیات ویژۀ نظامی روسیه در اوکرائین اعلام کرده بود که آن شهروندان کشور که احساس پیوستگی و علاقمندی نسبت به فرهنگ و تمدن روسیه دارند، بگذارید تا بخاطر خیر و رفاه اطفال و نواسه های خود گم شوند و به روسیه بروند.

رئیس جمهور زیلینسکی قصد نداشت توافقات منسک را عملی سازد. توافقاتی را که خودش دو بار مورد تأیید قرار داده بود. فرانسه و آلمان هم از این موضع حمایت کردند. هر آنچه مقامات کی یف و حامیان غربی شان به آن نیاز دارند، اینست که هنوز هم در صدد کمایی کردن وقت میباشند.

اکنون غرب در تلاش های خود برای متوقف کرن روسیه و باصطلاح «شکست ستراتیژیک» این کشور، از اوکرائین استفادۀ ابزاری میکند تا که کشور ما را از داشتن نقش در میدان های جهانی محروم سازد.

دیگر استقلالی برای اوکرائین باقی نمانده است. حتی نتنها پیش از کودتای مسلحانه در ماه فبروری سال ۲۰۱۴ میلادی، بلکه از همان روز آغاز رویداد «میدان»، مشاورین امریکایی و بریتانیایی در کی یف، از جمله در ادارات استخباراتی کشور حضور دارند و از همه امور در اوکرائین نظارت میکنند. مربیان غربی در استفاده از آن تسلیحات کمک میکنند که «غرب متحد» در اختیار اوکرائین قرار میدهد، از جمله در صدد آن اند تا تسلیحات دارای برد بیشتر را ارسال نمایند که بدین هدف، تحقق پلان های نظامی را روی دست گرفته اند.

آژانس خبری پامیر -کابل