در آستانه فرارسیدن سال آموزشی جدید، دانش‌آموزان دختر در بدخشان خواستار بازگشایی مکتب‌ها به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم شدند.
سهیلا و نجلا که پس از بسته شدن مکتب‌ها به‌روی دختران به بافت قالین روی آورده‌اند، می‌گویند که قالین‌بافی را از روی ناگزیری و به‌خاطر رهایی از افسردگی و مشکلات روانی آغاز کرده‌اند.
سهیلا احمدی دانش‌آموز صنف یازدهم در فیض‌آباد گفت: «دخترا حق‌دارند که به مکتب بروند درس بخوانند و به عنوان یک عضو جامعه فعالیت داشته باشند و رشد کنند.»
نجلا جویا یکی دیگر از دانش‌آموزان در مرکز بدخشان می‌گوید: «پس از سقوط جمهوریت و روی کار آمدن امارت اسلامی درهای مکتب بسته شد و ما رو آوردیم به قالین‌بافی بخاطریکه در خانه برای ما مشکلا روانی و اقتصادی پیش شد خواستم حد اقل اینجا قالین‌بافی یاد بگیریم.»
در همین حال شماری از فعالان مدنی در بدخشان می‌گویند که بسته ماندن مکتب‌ها و دانشگاهها به‌روی دختران، به سود آینده کشور نیست.
احمد نبیل قاضی‌زاده فعال مدنی در بدخشان می‌گوید: «اگر خدای نا خواسته درهای آموزش مثل امروز بسته باشد خانواده‌ها دست به فرار می‌زنند بخاطر آینده اولاد شان اگر این روند ادامه پیدا کند به سود جامعه نیست.»
صدبرگ نژند یکی دیگر فعالان مدنی این ولایت می‌گوید: «اگر درهای آموزش به روی دختران باز شود شاید آینده خوب‌تر و بهتری به افغانستان بیاید و اگر ادامه داشته باشد نشاید آینده نیکی پیش‌رو داشته باشیم.»
اما ریاست معارف بدخشان می‌گوید که بازگشایی مکتب‌های متوسطه و لیسه دختران به تصمیم رهبری امارت اسلامی تعلق دارد.
عبدالغنی عابدی سخنگوی ریاست معارف بدخشان گفت: «در مورد باز گشایی مکتب‌های دختران ما منتظر پالیسی رهبری امارت اسلامی هستیم و در صورتی‌که هدایت بدهند ما اقدام می‌کنیم.»
بیش از ۹۰۰ روز از بسته ماندن مکتب‌ها به‌روی دختران بالاتر از صنف ششم در کشور می‌گذرد و هنوز هم روشن نیست که مکتب‌های متوسطه و لیسه دختران چه زمانی بازگشایی می‌شوند.