– آقای سفیر، قطعنامۀ مبارزه با قهرمان سازی ناسیزم و نیوناسیزم در ۳ ماه نوامبر در سازمان ملل متحد تصویب گردید، اما کشور های بودند که برخلاف این قطعنامه رأی دادند.

– شما بر یک موضوع بسیار مهم روز اشاره کرده و سوال را درست و دقیق مطرح کردید. طرح قطعنامه «مبارزه با قهرمان سازی ناسیزم، نیو ناسیزم و سایر انواع تجارب که به تشدید اشکال معاصر نژاد پرستی، تبعیض نژادی، بیگانه ستیزی و تحمل ناپذیری های مربوطه باین موارد کمک میکند» از لحاظ سیاسی در اصول یک سند مهم میباشد.

این سند نه در مربوط به گذشته، بلکه مربوط به حال و آینده میباشد. طوریکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در رسم گذشت جشن پیروزی در میدان سرخ در ۹ ماه می همین سال گفته بود که هر آیدیولوژی برتری طلبی در ذات خود زشت، جنایت آمیز و مرگبار است.

میخواهم توجه را بر اوضاع پیرامون این قطعنامه معطوف بدارم.

رأی گیری در رابطه به این سند در کمیتۀ سوم ۷۸- مین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد صورت گرفت. مخاطبین از افغانستان باید بدانند: واقعاً طوریک شما درست اشاره کردید، بعضی کشور ها، بشمول آلمان، ایتالیا و جاپان برخلاف سند رأی دادند که یک اقدام نهایت منفی میباشد.

ما همه وحشی گری های جنگ دوم جهانی و آن رنج های توصیف ناشدنی ناشی از این جنگ را بیاد داریم که فاشیزم و متحدین آن برای بشریت ببار آورده اند. محکمۀ نیورنبرگ احکام سیاسی، حقوقی و اخلاقی در ارتباط به آنهایی را در جنگ دوم جهانی صادر کرد که خواستند دولت ها و مردمان کامل را سرکوب کنند، اسیر خود بسازند، نفرت نژادی را دامن بزنند و پرچم های دارای صلیب شکسته را بالا کردند. و اما اکنون هستند کشور هایکه ملاحظات اخلاقی را با خشونت و گستاخانه پایمال میکنند.

این وضعیت نگران کننده است که در افغانستان نیز باید بدانند. کشور هایکه برخلاف این سند رأی دادند، پیشتر از همه آلمان، ایتالیا و جاپان میکوشند تا گذشته را بنفع خود غلط شرح دهند، جعل کنند، بی شرمانه تحریف کنند و همچنان واقعیت های تاریخی را به گونۀ دیگر جلوه بدهند. این کشور ها در صدد آن اند تا تصویر دروغین از تاریخ را بنمایش بگذارند، میخواهند آن جنایت های جنگی و جنایات علیه بشریت را توجیه و سفید کنند که نازی ها، متحدین و همدستان آنها انجام داده اند. بالآخره، این امر سایستی است که قربانیان و جلادان آنها را در یک موقف قرار میدهد.

– ولی نباید با این موضوع بازی کرد.

– در هیچ صورت نباید.

– نتایج رأی گیری واضح اند.

بلی، ما مجبوریم خاطر نشان بسازیم: نتایج رأی گیری در رابطه به طرح قطعنامه که شما از آن یاد کردید، با تأسف که بسیار نمایشی و نمایان اند. این نتایج نشان دادند که کشور های غربی و متحدن آن چگونه فعالانه تلاش میکنند تا نتایج جنگ دوم جهانی را مردود شمرده و روی آن تجدید نظر نمایند.

– آخر آنها برخلاف حقایق تاریخی میباشند!

– این امر بسیار اندوهگین است. چشم پوشی از این موضوع به هیچ وجه نباید صورت گیرد. آن آشوب و فتنه خطرناک و وحشتناک بود زمانی که تمام دنیا پیکارجویانه در برابر فاشیزم به مبارزه پرداختند.

– نتایج جنگ مورد تأیید قرار گرفته و مستند سازی شده اند، آخر اینطور؟

– بلی، نتایج جنگ جهانی دوم در اساسنامۀ سازمان ملل متحد، اساسنامه و حکم محکمۀ نیورنبرگ، حکم محکمۀ بین المللی نظامی برای شرق دور قید گردیده اند. نتایج جنگ دوم جهانی منحیث اساس تغییرناپذیر نظم جهانی پس از جنگ پنداشته میشوند.

– رفتار این کشور ها غیرمسئولانه بنظر میرسد.

– آخر، چنین رفتار زمینه را برای افزایش ناآرامی ها مساعد میسازد. آلمان و ایتالیا در جنگ دوم جهانی عضو باصطلاح یک «محور» بودند. اکنون این کشور ها بدنبال اهداف و دلایل مغرضانه و مطابق به شرایط روز جیوپولیتیک خود میباشند. شما حق بجانب هستید. آنها علناً گام های غیرمسئولانه را برداشته اند. رفتار آنها از این لحاظ مشکوک است که آنها مانند گذشته اظهار کرده اند که گویا تقصیر و مسئولیت خود را در راه اندازی جنگ درک میکنند. افغانستان نیز نباید و نمیتواند خود از ارزیابی همین رفتار کنار بکشد.

– آیا رفتار این کشور ها جوابگوی همان تعهدات آنها برای پایبند ماندن به اصول و اهداف سازمان ملل متحد میباشد.؟

– البته که نخیر. قطعاً پاسخگو نمیباشد. آخر این تعهدات را آنها برای شمولیت در سازمان ملل پذیرفته اند! همه این موارد را بیاد دارند و میدانند! آنچیزی که به جاپان ارتباط دارد، حالا از هر لحاظ بسیار مهم و ضروری میباشد، تا که این کشور هم تقصیر و مسئولیت خود در قبال تجاوز مسلحانه بر شرق دور و هم نتایج جنگ دوم جهانی را در مجموع بپذیرد.

– آخر، جاپان پس از جنگ در سال ۱۹۵۶ میلادی به سازمان ملل متحد پذیرفته شده است.

– بلی، این کشور در هیچ صورت حق ندارد این موضوع فراموش کند که پس از آن به سازمان ملل متحد پذیرفته شد که اتحاد شوروی با عضویت آن موافقت کرد. این کار تحت شرایط رعایت جدی تمام مواد اساسنامۀ این سازمان جهانی صورت گرفت.

– جاپان بدون موافقت اتحاد شوروی عضویت سازمان را بدست نمی آورد.

– هرگز.

تلاش ها غرض لطمه زدن و نادیده گرفتن نتایج جنگ دوم جهانی یک گرایش بسیار خراب و خطرناک پنداشته میشود. واضح بگوییم، این گروپ کشور ها، توهین و تحقیر آشکار را بر خاطرات قربانیان نازیسم آلمان، فاشیزم ایتالیا و میلیتاریزم جاپان روا داشته اند. این امر تحقیر نسبت به آنهایی میباشد که جان های خود را در راه صلح، آزادی مردمان کامل، بخاطر پیروزی بر مفکورۀ زهرآگین فدا کرده اند و همچنان توهین نسبت به آنهایی پنداشته میشود که در زندان ها گندیدند، کشته شدند، شکنجه شدند و کسانی از گرسنگی و سردی مردند و کسانی به دار اویخته شدند که رقم آنها به ده ها میلیون انسان میرسد. با این موضوع نباید آشتی کرد. برخورد با آرامی با آن غیرممکن میباشد.

برای همه معلوم است: در اساسنامۀ سازمان ملل متحد همچنان قید گردیده است که وجیبه و دین دولت های عضو اینست که نسل های آینده بشریت را از مصیبت های جنگ نجات بدهند. نتایج رأی گیری در رابطه به طرح قطعنامه و عدم اتخاذ موضع آشکار از طرف بعضی کشور ها در برابر چشمان قرار دارند که باید تاریخ و بخصوص نقش خود را در آن رویداد ها بیاد داشته باشند. جای شک نیست، برای دولت های عضو سازمان سازمان ملل متحد لازم است تا حقایق را بیاد کسانی بیاورند که در برابر ائتلاف هتلری رزمیده اند: آنها مکلف اند تقصیر تاریخی از بابت جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت را بپذیرند. دیگر راهی وجود ندارد. ما در برابر آیندۀ سیارۀ خود مسئولیت داریم. طوریکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه گفته است، «نسل پیروزان تسلیم ناپذیر و شجاع مایۀ افتخار ماست و آنچه در توان داریم انجام میدهیم تا وحشت های جنگ جهانی تکرار نشود».

باز هم یک مورد اصولی دیگر. طوریکه هویداست، شورای امنیت آن ارگانی است که مسئولیت اصلی در قبال حفاظت از صلح و امنیت جهانی را بدوش میکشد.

– این مسئولیت، از نظر من در مادۀ ۲۴ اساسنامۀ سازمان ملل متحد قید گردیده است.

– بلی، موقف روسیه در این زمینه چگونه خواهد بود؟ کاملاً واضح است: نتایج رأی گیری در مورد طرح نمیتواند تعیین کنندۀ شکل گیری برخورد های کشور ما نسبت به موضوع حمایت احتمالی از کشور های باشند که میخواهند کرسی های غیردایمی و یا دایمی در شورای امنیت سازمان ملل متحد بدست بیاورند. این موضوع همچنان به بحث روی دورنمای انکشاف ترکیب شورای امنیت این سازمان جهانی ارتباط دارد.

– کدام موارد دیگر را خط مشی فعلی آلمان، ایتالیا، جاپان و بعضی کشور های دیگر نشان داده است که در زمان خود در برابر ائتلاف هتلری جنگیده اند؟

– این خط مشی، مباحثات و پیشنهادات مربوط به حذف ماده در مورد «دولت های متخاصم» از اساسنامۀ سازمان ملل متحد را نشان میدهد که پیش از وقت بوده، مورد تأیید و حمایت قرار نگرفته اند.

آژانس خبری پامیر