امروز : شنبه, ۸ ثور , ۱۴۰۳ - 19 شوال 1445
- کودتای هفتم ثور سقوط نخستین نظام جمهوری
- مرحله دوم انتخابات هند آغاز شد
- تیم ملی فوتسال افغانستان در آخرین بازی خود به مصاف قرقیزستان میرود
- کودتای هفت ثور روز بیثباتی در افغانستان بود
- تیم ملی فوتسال افغانستان ۵بر۳ تیم ملی عراق را شکست داد
- سراج الدین حقانی با هیئت مالزی در کابل دیدار کرد
- وزیر دفاع طالبان:در افغانستان هیچ گروه تروریستی حضور فعال ندارد
- خیزش دانشگاههای آمریکا علیه جنایات رژیم صهیونیستی در غزه
- استعفای یک مقام دیگر امریکا در اعتراض به جنگ در غزه
- خطر فراموشی برای صنعتی که سه قرن قدمت دارد
داستان پسر فقیری که قهرمان مبارزات آزاد شد
فواد، زمانی که در پنج سالهگی با خانوادهاش وارد ولایت بغلان شد و شروع به درس خواندن کرد، و بعدش دانشجوی حقوق علوم سیاسی دانشگاه حکیم سنایی شد، هیچ تصوری نداشت که روزی در قفس حرفهای ورزشهای رزمی برزمد.
احمدفواد آریا ۳۴ سال دارد. او ۲۹ سال پیش در یکی از روزهای گرم بهار، ولسوالی غوربند ولایت پروان را با خانواده ترک کرد. پدر و مادر فواد همراه با شش برادر و چهار خواهرش از فقر فرار کرده بودند تا در یک ولایت ناآشنا زندهگی جدیدی را شروع کنند.
او در مکان جدید در هفت سالهگی به لیسه کهنهمسجد رفت. خانواده همیشه در تحصیلات تشویقش میکرد، اما از مهارتهای ویژهی فواد بیخبر بودند. فواد به استعداد ورزشیاش باور داشت و میخواست ورزشی که میکند تنها ورزش معمولی نباشد.
فواد با وجود مشکلات مالیای که دچار خانوادهاش بود، درس خواند، در نزدیک خانه خوراکهفروشی کرد و ورزش را هم ادامه داد. از تکواندو شروع کرد، بعد کانگفو و تا آشی هارا کاراته رسید. بعد از پنج سال تمرین در آشی هارا کارته در سال ۲۰۱۱ او قهرمان در سطح ملی شد. این هم برای فواد کافی نبود و بعد از یک وقفه ورزشی، فواد خواست ورزشی را شروع کند که بتواند قهرمان افغانستان در بیرون از کشور شود.
فواد از آن به بعد شروع به مبارزات آزاد کرد.
او نه مربی داشت و نه راهنما؛ خودش تمرین میکرد. با تلاش و پشت کاری که داشت در سال ۲۰۱۵ اولین مسابقه حرفهایاش در شهر دهلی با حریف هندیاش برگزار شد. فواد در این مسابقه برنده شد و با این پیروزی تنها دل هوادارانش را به دست نیاورد بلکه دل تمام خانواده را هم به دست آورد و برای کشورش هم افتخار کسب کرد. خانوادهای که نمیدانستند واقعاً این ورزش، فواد را به جایی میرساند یا نی.
در عین حال فواد به درسهایش هم ادامه داد و دانشجوی دانشگاه حکیم سنایی در رشتهی حقوق و علوم سیاسی شد. درسش تا حالا ادامه دارد.
در سالهای ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به مسابقات بینالمللیاش ادامه داد و در همه پیروز شد.
در سال ۲۰۱۹، قبل از مسابقه با حریف بلاروسی، کمر فواد صدمه دید و نتوانست در این مسابقه شرکت کند.
امسال، فواد سفری به روسیه داشت، سفری که چند سال قبل برایش غیر قابل تصور بود. در این مسابقه با مشت آکن ناک حریفش را ضربه فنی کرد و توانست که پنج رکورد حرفهی مبارزات آزاد را به نام خود و کشورش ثبت کند.
اما از این که شبکه ارتباطات در میان مسوولان و مقامات نداشت، استقبال چندانی از او در داخل کشور نشد.
این روزها که شیوع کرونا روال عادی زندهگی را در بسیاری از جاها مختل کرده، فواد دوباره فقر را تجربه میکند، نبود مسابقات آزاد برای فواد نبود درآمد است.
او قرار بود برای سه ماه به روسیه برود تا به تمرینهایش ادامه بدهد. او اما باز هم ناامید نیست.
فواد میگوید: «بعد از ویروس کرونا دوباره آمادهتر از قبل وارد میدانهای بزرگ بینالمللی خواهم شد و افتخارهای چشمگیری را به کشور عزیزم کسب خواهم کرد.»
- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا دروغ باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.