جوگی‌ها در ولایت جوزجان از حکومت سرپرست خواستار ایجاد سرپناه دایمی، مکتب و مرکزهای بهداشتی هستند.
آنان از سال‌ها به‌اینسو در زمین‌های دولتی و شخصی مردم زندگی می‌کنند، می‌گویند به اندک‌ترین امکانات زندگی دسترسی ندارند.
عبدالمجید باشنده جوزجان گفت: «ده سال می‌شود این‌جا زندگی می‌کنیم، کسی پرسان ما را نمی‌کند.»
نعمت‌الله باشنده جوزجان گفت: «مکتب این‌جا نیست که بچه‌های ما مکتب بخوانند و دیگر این‌که برای ما تذکره نمی‌دهند.»
جمعه خان باشنده جوزجان گفت: «زمین نداریم، کلینیک نداریم، آب آشامیدنی نداریم، غریب هستیم.»
اما مسوولان در ریاست سرحدات، اقوام و قبایل جوزجان از تلاش‌ها به هدف رسیدگی به چالش‌های قوم جوگی در این ولایت سخن می‌زنند.
غلام نبی صمیم رییس سرحدات، اقوام و قبایل جوزجان گفت: «برای آن‌ها رسیدگی صورت می‌گیرد اگر در بخش معارف، صحت و یا دیگر بخش‌ها باشد.»
بر بنیاد معلومات مسوولان محلی جوزجان، هم اکنون حدود ۳۰ خانواده جوگی در این ولایت زندگی می‌کنند؛ اما از خدمات اولیه زندگی محروم هستند.