وجهه‌ی تروریستی آمریکا بر همه آشکار است. صهیونیسم نیز همان تروریسم است. میان تروریسم و صهیونیسم نسبت تساوی برقرار است. یعنی که صهیونیسم تروریسم است و تروریسم نیز صهیونیسم است. و باز معلوم است و مبرهن که صهیونیسم و تروریسم همان امپریالیسم است که در وجود آمریکا تبلور دارد. از همین‌روی ما گفته‌ایم:

انّ امریکا زعیم الارهاب *** فی یدها الذئاب و الکلاب

آمریکا با هجوم و همجیت آغاز شد و الی اکنون با هجوم و همجیت استمرار یافت. لیبرالیسمش هم میلیتاریسم؛ یعنی: نظامی‌گری و جنگ‌سالاری بود و هست. من با این‌‌که لغات بیگانه را نمی‌پسندم؛ ناگزیر در آن‌جا که حرف از آن‌هاست؛ همین کلمات را به‌کار می‌برم. خودشان را با خودشان معرفی می‌کنم. هیچ‌کس و هیچ‌چیز لیبرالیسمِ مبتنی و مشحون از میلیتاریسم را بهتر از خودش معرفی نمی‌کند. کاسه‌ی چینی (نه، آمریکایی و غربی) که صدا می‌کند؛ خود صفتِ خویش ادا می‌کند. صفتِ خودشان همین میلیتاریسمِ منحوس است. از شرقِ آسیا (ژاپن، ویتنام) تا غربِ آسیا؛ آمیخته از هجوم و همجیت میلیتاریسمِ منحوس است!. هرچند که این منحوس در هیج‌جای دنیا بیش از غربِ آسیا، به‌ویژه فلسطین استمرار و اشتداد نداشته‌است. بیش از هفتادسال با همین منحوس می‌خواهند ملکِ مردم را بگیرند و یک ملّتِ متمدن و ممتد در تمامِ تاریخ را معدوم نمایند!. بیش از هفتادسال است که به کمک یهودا، شمعون و شارون می‌خواهند یوسف را در چاه کنعان بیندازند!. از هیچ‌گونه دنائت و درندگی دریغ ندارند. هزاربار بدتر از گرگان و سگ‌های هار هستند. زیرا گرگ یوسف را ندرید. این یهودا و شمعون بود که «گرگِ دهن‌آلوده و یوسف ندریده» ساختند. یعنی که گرگ این‌ها هستند. صهیونیسم با استعانت از استکبار؛ هزاران یوسف را درید. هزاران مسیح را مصلوب و هزاران مریم را مقتول و مطرود ساخت. ساده‌ترینش در فریاد و فغانی است که چهل‌سال قبل با اشاره‌ی امام موسی صدر از حلقوم مرحومه فیروز برخاست و هنوز که هنوز است بر ساحتِ بیت‌المقدسِ مظلوم و محصور؛ سرود و سجده می‌بَرد و آرزو و اعلام می‌دارد که آتش انتقامِ الهی؛ بیداد و ارهابِ اسرائیل را نابود می‌نماید:

الطفل في المغارة وأمّه مريم * وجهان يبكيان * لأجل من تشرّدوا * لأجل أطفال بلا منازل * لأجل من دافع واستشهد في المداخل * واستشهد السلام في وطن السلام…

همین سبعیت‌صفتی است که شاعرانِ فلسطین و ادیبان عرب بل‌که اکثر اُدبای عالَم؛ اسرائیل و آمریکا را سزاوارِ صفتِ سبعیت ساختند و تروریسم نام نهادند. سبعیتی که بسی و بسیار بسی بالاتر از توحش و ارهابِ ذئاب و کلاب است. تنها تروریسمِ دولتی می‌تواند آن را بیان بدارد. تروریسمِ دولتی؛ بسی برتر از تروریسمِ تکفیری و تباری است. تروریسمِ دولتی؛ سازمان‌یافته و سازمان‌ساز است. هرلحظه ده‌ها القاعده، الدولة … فی العراق و الشام و امارة الافغانیه از آستینش بیرون می‌آید. اسرائیل به‌عنوانِ برترین دولتِ تروریستی در جهان؛ مولود استعمارِ انگلیس و آمریکاست و استمرار وجودِ نحسش نیز مرهونِ حمایت همین‌هاست. حمایت از جنایت و شرارتِ شمعون و شارون و نسل‌کشی و نابودگری نتانیاهو نهایتِ بی‌شرمی و بی‌شرافتی است. عدمِ انسانیت بیش ازین امکان ندارد که در دنیای بلورینِ امروز؛ در پیشِ چشم جهانیان بیمارستان المعمدانی با صدها، زن، کودک و مجروح نابود شود امّا یک پیرمردِ خرفتِ آلزایمری که از خرفتی و خواب‌آلودگی راهِ خود را پیدا نمی‌کند؛ تازه از راه رسیده و نارسیده این جنایت را به گردنِ کسانی بیندازد که از آن جراحت و خسارت دیده‌اند!!. تازه این رئیس‌جمهور کشوری است که ادعای هیومن‌رایت‌ش همیشه هویدا و در هواست و خود همین پیری در جوانی در دانش‌گاه درسِ حقوق و وکالت خوانده‌است!. حقوق‌بشر و هیومن‌رایت اگر این باشد؛ ضدّ حقوق‌بشر چه باشد؟!. این غیر از دنائت و درندگی و غیر از تروریسم نیست. وقتی گرگ‌های غرب؛ جهان‌دارِ این جهانِ جنایت‌بار باشند و شورای امنیت در دست‌شان؛ حقوق‌بشر بیش ازین رعایت نمی‌شود. همان‌که احمد مطر از آن می‌نالد و آن را سرطان می‌نامد: جرحٌ وحلَّ محلَّه سرطانُ! *** وإِذا ذِئابُ الغَربِ راعیةٌ لَنا.

اسرائیل به‌عنوان آشکارترین مظهر تروریسم دولتی (البتّه برای آنان‌که دولتش می‌نامند و می‌شناسند، نه برای ما که صدسالِ سیاه قبول نداریم) به بیان حضرت امام خامنه‌ای سگِ قلّاده‌بسته‌ی آمریکاست به سخن و سروده‌ی احمد مطر؛ آمریکا صاحبِ این سگ است. سگ را به‌جان‌ فلسطین انداخته تا از بیمِ این سگ به خودش پناه ببرد امّا به‌جای این‌که سگ را بزند؛ ما را و فلسطین را می‌زند: أَمریکا تُطلِقُ الکَلْبَ علینا * وبها مِن کَلْبِها نَستنجِدُ! * أَمریکا تُطلِقُ النّارَ لتُنجینا مِنَ الکَلبِ * فَینجـو کَلْبُها… لکِنّنا نسْتَشهَدُ * أَمریکا تُبْعِدُ الکَلبَ.. ولکنْ * بدلاً مِنهُ علینا تَقعُدُ.

امّا مردم دنیا و فلسطین هشیار شده‌اند و آمریکا را می‌شناسند. اراده‌ دارند که رأس و دست‌وپای اژدهای ارهاب را در فلسطین و در منطقه‌ی غربِ آسیا قطع نمایند: عزّالدین المناصره صهیونیسم را اژدها معرفی می‌کند که با موسیقی و سازِش؛ خانه و کاشانه‌ات را ترک نمی‌کند بل‌که تنها با ضربتِ تبرزین؛ خانه و کاشانه‌ات از اشغال و ارهاب‌ آزاد می‌شود:

الاَفعِی لا تُخلی جُحراً الّا باالفأس * الاَفعِی لا تَرحَل بالموسیقی * الاَفعی لا تَرحَل الّا اَن قُطِعَ الرأس.

محمود درویش نیز آمریکا یعنی ارباب صهیونیسم را طاعون می‌خواند که اگر به‌جان جامعه و جهان بزند؛ زار و نزارش می‌سازد: وامریكا هی الطاعون *** والطاعون أمریكا *** وامریكا لامریكا».

این‌ها همه از اوصاف و مواصفات ارهاب و تروریسم است. المناصره اوصاف تمام درندگان را به صهیونیسم داده‌است تا تروریسم را تبیین کند. در نظامِ نشانگیِ المناصره؛ صهیونیسم هم اژدهار است، هم گرگ، هم خوگ، هم غول و هم نشان از جغدِ جهان‌سوز دارد. چه تعریفی بیش ازین برای تروریسم؟. این نماد و نشانه در آوازِ عصافیر، جراحتِ رفتنگان، خارهای مغیلان، زهرمار و دندانِ گرگان آشکار است: و اُسمِعَتِ الغِناءُ الحُلوَ مِن عصفورِ تفاحی… * یُغَنِّی جَرحَ مَن رَحلَوا * اَنَا مِنهُم… وَ فِی الاَشواکِ اَفعِی تَلسَعُ الاَجسامَ * وَ اَنتَ کَحَربِ الذِئبِ لَیسَ بِآلفٍ * اَبی الذِئبُ الّا اَن یَخُونَ و یَظلِما.

هرچه هست ملّت فلسطین و ملّت‌های دنیا تصمیم گرفته‌اند این عامل ترور و تبه‌کاری را از ملک و مملکت خود بیرون کنند. منطق و مرام‌شان؛ منطق و مرامِ غسّان کنفانی است که می‌گفت: خُلِقَت أکتافَ الرِجالِ لِحَملِ البَنادِق؛ فَإما عُظماءٌ فَوقَ الأَرضِ، أو عِظاماً فِی جَوفِها» «شانه‌های مردان برای حمل اسلحه آفریده‎شده. یا بزرگ خواهند زیست در روی زمین، یا استخوان در زیرِ خاک.

ح. آل‌علی